post

Jednym z najtrudniejszych zadań w procesie rozstawania jest rozluźnienie więzi emocjonalnych, które wytworzyły się podczas trwania związku. Jeśli pozostaną one nierozerwane, będą wpływać na relacje z potencjalnym nowym partnerem i kolidować z każdym nowym związkiem. Trzeba mieć świadomość, że każdy kryzys w małżeństwie ma podłoże w podstawowej różnicy pomiędzy partnerami. Czasem jest to jakaś cecha charakteru u jednego bądź obojga partnerów wyolbrzymiona do tego stopnia, ze staje się kluczowym punktem w podejmowaniu decyzji dotyczących istnienia związku. Do tych cech można

Jedną z poważniejszych trosk jest obawa, jaki wpływ rozwód będzie miał na życie dzieci. Często się zdarza, że dzieci służą jako pretekst do zaniechania wszelkich zmian dla ich rzekomego dobra. Pewnie się z tym teraz nie zgadzasz i budzi to w Tobie sprzeciw? To naturalne. Każdy rodzic jest wrażliwy na potencjalne nawet cierpienie swoich dzieci, a wiadomo, że rozstanie rodziców nie jest niczym przyjemnym. Trzeba jednak pamiętać, że dzieci potrzebują rodzica, który będzie wzorem, jak należy żyć i jeżeli wiesz,

Ludzie mają zadziwiającą tendencję do wynajdowania sposobów, dla których należy pozostać w związku, który wydaje im się całkowicie pusty i na pewnym poziomie skończony. W wypalonym związku trzyma człowieka tak wiele obaw, że czasem dopiero po wielu latach udaje się zebrać wystarczająco dużo siły, żeby się z niego wydostać, ale często nie udaje się to wcale. Możesz się bać dezaprobaty ze strony rodziny i przyjaciół, a także czuć niepokój związany z reakcją i przyszłością wspólnych dzieci. Możesz również chcieć pozostać

Powszechnym jest, że mężczyźni mają często poważny kłopot z wyrażaniem emocji i rozmawianiem o uczuciach. Niektórzy po prostu nie są w stanie tego zrobić, bo „tak zostali wychowani”. Zamiast tego chowają się pod maską tradycyjnej twardości, która jest bardzo trudna do przebicia. Właśnie ta maska jest często przyczyną, dla której wiele żon zaczyna szukać pozorów uczuć i wrażliwości poza domem. Z drugiej strony wiele kobiet ma poważny problem z wyrażaniem tego, czego naprawdę chce. Część w ogóle nie jest w

Większość długoletnich związków wpada w taki czy inny schemat. Z upływem czasu konflikty nabierają coraz większej wagi, małżonkowie oddalają się od siebie i stają się sobie obcy, mijając się we własnym domu. Nuda, zmęczenie i apatia należą do pierwszych objawów wskazujących na problemy w małżeństwie. Pewna kobieta z piętnastoletnim stażem małżeńskim powiedziała, że kiedy coś się zmieniło w jej małżeństwie, doszło do tego, że wracała do domu i siedziała pół godziny w samochodzie, zanim zmusiła się, żeby wejść do środka…

Między trzydziestym a czterdziestym rokiem życia narasta niezadowolenie, które może przybrać postać konfliktu, gdy praktycznie dom funkcjonuje bez zarzutu, a dzieci jeśli są, chodzą już do szkoły. Oboje z partnerów mają zatem więcej sposobności, żeby zastanowić się nad różnicami pomiędzy sobą. Małżonków oddala od siebie rutyna bądź brak iskry w związku. W tym okresie różnice osobowości, które wcześniej nie miały znaczenia, mogą się spolaryzować, a potrzeby obojga partnerów oddziaływają w destrukcyjny sposób tworząc irytujący sposób zachowań, który zdominuje codzienne życie.

Zobowiązanie, jakim jest małżeństwo, z jego więzami i naturalnymi ograniczeniami, zmusza wielu ludzi prędzej czy później, do poważnego przyjrzenia się własnej sytuacji. ​W okolicach trzydziestki możemy zacząć odczuwać pewien niepokój. Możemy mieć stałą pracę, satysfakcjonujące małżeństwo albo pozostawać szczęśliwie niezwiązanym, ale to już nie wystarcza, nie jesteśmy już pewni, że to jest wszystko, czego chcemy. Możemy zacząć krytycznie patrzeć nasze małżeństwo lub pracę albo może nawet nawiązać romans. Okoliczności wskazują nam, że żyliśmy dotąd w fałszywym poczuciu bezpieczeństwa. Wynika to